2000 Yılının hemen başında New York’ta bulunduğum kısa bir tatil dönemi içinde en büyük isteklerimden birisi Ute Lemper’in rol aldığı Chicago Müzikalini ve bir de hayranı olduğum Cole Porter’ın Kiss Me, Kate adlı müzikalini görmekti. Gönlüm , Cole Porter’ın yeniden hayata dönüşünü gösteren ve onun artık yeteneğini yitirdiğini söyleyenlere bir tokat gibi cevabı olan bu müzikali 1948 yılında ilk defa sahne aldığında görmek istedim ama...Ne yapalım biraz geç doğmuşum.
Benim izlediğim müzikal 1999 yılında yapılan bir prodüksiyondu ve 2001 yılının sonunda yaklaşık 900 gösterimden sonra bitti. Oyunculukların hepsini çok beğenmiştim ki zaten başrollerde yer alan Marin Mazzie ve Brian Stokes Mitchell’e Müzikalde yer alan en iyi aktris ve aktör dallarında Tony Ödülü kazandırdı.Biletleri alacağım gün telefondaki gişe memuresine” Kate Me Kiss’e bilet istiyorum “ dediğimde kısa bir sessizlikten sonra gişe memuru ile aramızda bir gülüşme olmuştu ve sonra arkadaşlarımla aramızda konuşurken Kiss Me Kate hep Kate Me Kiss olarak kaldı.
Benim pek sevdiğim bu müzikalin konusu oyun içinde oyun denilen bir biçimde sahnelenmiştir; çok kısaca özetlemek gerekirse bir Broadway müzikal yönetmeni olan Fred Graham Shakespaere’in The Taming of The Shrew adlı oyununu sahneye koyacaktır ve başrolünde eski karısı olan Lilli Vanessi yer almakta ve Kate karekterini canlandırmaktadır. Lilli’nin karşısında ise Fred, Petruchio rolünde oynayacaktır. Ancak Fred’in yine müzikalde rol alan Lois Lane adında bir kız arkadaşı ve Lois’in de yine aynı müzikalde rolü olan Bill ile ilişkisi vardır.
Bu dört ana karakter bir yandan bir oyun sergilemeye çalışırlar , bir yandan sahne arkadasında kıskançlık, aşk ve birbirine dolanmış ilişkiler yumağı iyice karışık, gürültülü ve komik bir yolda hızla ilerlerken bir yandan Lilli’nin Fred’din ona çiçek gönderdiğini zannına kapılması, Bill’in kumar borcundan dolayı tahsilat yapmaya gelmiş olan iki gangsterin Fred’in üzerine gitmesi olayları işin içinde çıkılmaz hale getirir. Lilli’nin oyunu yarıda bırakmak istemesi ve eski bir General olan sevgilisi Howell’ı çağırması Lois’in bir zamanlar onunla da bir kaçamağı olduğunu ortaya çıkarır ki Bill buna katlanamayacağını ifade edip, şikâyet eder.
Bu anda Lois’in (gerçek hayatta Amy Spanger ) Bill’in şikayetlerine karşılık olarak söylediği “I am always true to you fashion” adlı şarkı benim en sevdiğim şarkılardan biridir ve Gülda’nın En Sevdiğimiz Şeylerden Birkaçı Listesini yapalım dediğinde listeme hemen girivermiştir. İçinde oynaklığı, hoppalığı, işveyi, cilveyi, ironiyi, aşkın ve sadakatin biçimleri ve değişik algıları olduğunu düşündürttüğü için bu şarkı listeme girmiştir.
Bu şarkı ilk defa 1948 yılındaki gösterimde Lisa Kirk tarafından seslendirilmiştir ve Ella Fitzgerald, Peggy Lee ve Eartha Kitt yorumları da dikkate değer niteliktedir.
Ne yalan söyleyeyim bugün biraz işveliyim, cilveliyim, ironilerle sarılmış, yumak olmuş haldeyim o halde dinleyelim!
Biraz sabırlı olun ama, oyundan bir bölümü de içeriyor; Londra 1999 Yeniden Gösterimi)
Sevgiler
Billur
Sevdiğimiz caz şarkıları ile ilgili diğer yazıları buradan okuyabilirsiniz
1 yorum:
bu müzikalden uyarlanmış eski bir film de var , ben çok severim o filmi:)
Yorum Gönder