29 Kasım 2011 Salı

Ağaçkakan



Kitap: Ağaçkakan
Yazar: Tom Robbins
Mekan: Nar Cafe
Tarih: 28.11.2011
Sunucu: Peyman
Katılımcılar: Aycan, Aysun, Ayşe, Ayşen, Belkis, Bilgen, Billur, Gülda, Nur, Yonca



Nerede, ne zaman, nasıl karşımıza çıkacağını bilemeyiz aşkın.
Belki okul sıralarında, belki bir tatilde veya bir iş toplantısında, ya da arkadaşlarla gidilen bir partide.
Ayaklarımızı yerden keser, gözlerimizi kör eder.
Bir gülüş, bir bakış, bir söz bizi cezbeder.
Bazen durur dünya, sadece o kalır görünen.
Bekleriz aramasını, birlikte geçireceğimiz dakikaları.
Bazen rüya biter, biter aşk da.
Bazen açılır gözümüz, farklı yönlerini görürüz. Yine de severiz onu.
Bazen mutlu sonla biter. Bazen bizi yataklara düşüren aşk acısı ile.
Peki aşkı sürekli kılmak mümkün müdür?
Bir prensesle, bir kanun kaçağının yolları kesişirse ne olur? Hele iki doğal kızılın?
İnci gibi dişli yağız delikanlılar dururken, hayatı farklı boyutta yaşayan, dişleri çürük, bakımsız bir adam tercih sebebi olur mu?
Masallarda, kurbağayı öpüp yakışıklı prense dönüştüren prenseslerin altın topları ne olur? Masal içindeki basit bir nesne olmaktan başka anlamı yok mudur?
Elimize aldığımız bir sigara paketi, kullandığımız sabun ya da toz şekerin markası, paketi nasıl doğmuştur? Bizim için ne ifade eder?
Peki nesnelerle insanların ilişkileri? Bir bardağı, bir defteri, kalemi, saat ya da işlemeli küçük bir aynayı gördüğümüzde aklımıza bu nesneleri kullanan sahipleri gelmez mi?
Ve hayatta yaptığımız en önemli şey “SEÇİM” imiz değil midir? Hayatımızı nerede sürdüreceğimiz, hangi okula gideceğimiz, hayat yoldaşımız, hayatımızın akışını değiştirecek tek bir kelimeye bağlıdır; “SEÇİM”. O kelime ki, İngilizce “CHOICE” olarak bir kâğıda yazıp baş aşağı aynaya tuttuğumuzda yine “CHOICE” olarak okuruz. Ne yaparsan yap, bazen “SEÇİM”in vazgeçemeyeceğin bir yaşam standardın oluverir.

TOM ROBBINS



Thomas Eugene Robbins 22 Temmuz 1936’da Kuzey Carolina’nın Blowing Rock adlı kasabasında George Thomas Robbins isimli bir idareci ve Katherine D'Avalon isimli bir hemşirenin çocuğu olarak doğdu.

Robbins 1954 yılında Washington’da ve Virginia’nın Lexington kasabasında bulunan Lee Üniversitesi’nde gazetecilik öğrenimi gördü ancak disiplin sorunları nedeniyle üniversite öğrenci birliğindeki görevinden alınınca okulu terk etti. Okuldan ayrılmasını izleyen yıl zamanını otostop yaparak geçirdi ve nihayetinde New York'a yerleşerek şiir yazmaya başladı.

1957 yılında askerlik emrini almasını takiben Amerikan Hava Kuvvetleri'ne katıldı. Askerliği boyunca iki yılını Kore'de meteorolojist olarak geçirdi ve 1959 yılında terhis oldu. Terhis olduktan sonra Virginia'nın Richmond kasabasında sivil hayatına geri döndü.

Robbins, 1960 yılında daha sonra adı Virginia Commonwealth Üniversitesi olarak değişen Richmond Enstitüsü'nde sanat bölümüne girdi ve üniversite gazetesinde editörlük yaptı.

Mezun olmasını takiben, yüksek lisans öğrenimi görmek amacıyla Seattle'da bulunan Washington Üniversitesi'nin Uzak Doğu Çalışmaları bölümüne girdi. Seattle eyaletinde geçirdiği süre zarfında, The Seattle Times ve Seattle Post-Intellengencer gazetelerinde çalıştı.

Robbins, 1971 yılında ilk romanı olan Dur Bir Mola Ver isimli kitabını yayınladı. Bu ilk kitabı eleştirmenler tarafından olumlu yorumlar aldı ancak bir sonraki romanı Even Cowgirls Get The Blues büyük ilgi gördü ve bir başyapıt olarak yorumlandı. Robbins, 35 yıllık edebi kariyeri boyunca sekiz adet roman, bir yığın şiir ve kısa hikâye yayınladı.

Birçok kitabında etkisinin aşikar olduğu görülebilen Terence McKenna ile arkadaşlık yaptı. Sirius'tan Gelen Kurbağa adlı kitabının ana karakteri Larry Diamond, Psilosibin de dahil olmak üzere McKenna'nın kuramlarının benzerlerini savunuyordu. Buna ek olarak, Parfümün Dansı adlı kitabının ana karakterlerinden Wiggs Dannyboy ile McKenna arasında çarpıcı benzerlikler bulunmaktadır. Robbins, aynı zamanda Hindistan'lı gizemci Osho'nun da hayranıdır ve Amerika Birleşik Devletleri’nde faaliyette bulunan Legal Marijuana Hareketi'nin danışma kurulunda görev yapmaktadır.

1997 yılında Bumbershoot Seattle Sanat Festivali kapsamında verilen Altın Şemsiye ödülünü kazandı.

Robbins halen beşinci eşi olan Alexa D’Avalon ile beraber Washington'a bağlı La Conner şehrinde yaşamaktadır. Rip ve Fletwood Star isimli iki oğlu vardır.

Robbins, "Oyunculuk, uçarılık değil bilgeliktir" görüşünü ön plana çıkarıp çılgınlık derecesinde oyuncul romanlar yazmaktadır. Romanları, hayatın daha ciddi yanlarını inkar etmez; "herşeye rağmen mutluluk" ilkesinin savunuculuğunu yapar. Bu ilkenin içerdiği mesajı, romanlarındaki karakterlerin felsefeleri ve aynı zamanda da incelikli yazı biçimiyle iletir. Edepsiz kelime oyunları, alakasız sonuçlar, zıtlık içeren ifadeler, ara sözler, Robbins'in anlatımının belli başlı özellikleridir. Romanları yalnızca edebi uzlaşımları değil, insanoğlunu tatmin etmenin en iyi yolu hakkında toplumda yer alan varsayımları da sorgular. Robbins, panteizm, mistik Doğu dinleri ve Yeni Fizik gibi çeşitli kaynaklardan alternatif düşünceleri bir araya getirir.

Kitapları:

Dur Bir Mola Ver (1971)
Even Cowgirls Get The Blues (1976)
Ağaçkakan (1980)
Parfümün Dansı (1984)
Sıska bacaklar (1990)
Sirius'tan Gelen Kurbağa (1994)
Sıcak Ülkelerden Dönen Vahşi Sakatlar(2000)
Villa Meçhul (2003)
Wild Ducks Flying Backwards (2005)
B Is For Beer (2009)


AĞAÇKAKAN - Özet

Fürstenberg-Barcalona ailesi, Seattle’da Puget Körfezi sahilinde üç katlı, ahşap bir evde sürgün hayatı yaşamaktadır.

Kral Max kumar oynamaktan hoşlanıyor, Kraliçe Tilli ise operaya ve finosuna düşkünlüğe ile tanınıyordu.

Kızları Prenses Leigh-Cheri Washington Üniversitesi’nin mezunlar gününde oynanan maç esnasında amigo takımı ile dans ederken takımın kaptanından olan çocuğunu sahanın kenarında çimenlerin üzerine düşürüverdi. Bu olay sonrasında okuldan ayrılarak kendisini ekolojik konferanslara, çevre korumayla ilgili etkinliklere ve cinsel perhize adadı.

Hawaii’de yapılacak Jeo-Terapi Çevre Şenliği’ne katılmaya karar veren prensese evin kıdemli hizmetkârlarından Gulietta eşlik etti.

Aynı uçakta Hawaii’ye yolculuk eden Ağaçkakan lakaplı Bernard Mickey Wrangle’ın yolculuk sebebi ise Çevre Şenliği’ni sabote etmekti.

Bernard Çevre Şenliği’ni bombaladığını düşünerek, içtiği fazla tekiladan yanlışlıkla UFO Konferansı’nı bombalamış ve Gulietta buna şahit olmuştu.

Yıllardır pek çok kıtada aranan, FBI’ın bile yakalayamadığı ünlü kanun kaçağını Prenses Leigh-Cheri tutuklamak üzeredir.

İki doğuştan kızılın karşılaşması, gökyüzünde birbirine kenetlenen yıldırımlar kadar çarpıcı olur. Leigh-Cheri güldüğünde ortaya çıkan dizi dizi çürük, bakımsız dişlerine rağmen Bernard’a aşık olur.

Max ve Tilli ile tanıştırmak üzere Puget Körfezi’ndeki eve davet eder. Ama daha Kral ve Kraliçe ile tanışma şerefine eremeden yaptığı bir takım sakarlıklar sonucunda
Kraliçe’nin nezdinde affedilemez bir konuma erişir.

Bu arada Max ve Tilli kızlarının kendi ailelerine yaraşır birisiyle evlenmesinin uygun olacağını düşünürler ve Arap hükümdarlarından A’ben Fizel’i kendilerine damat adayı olarak seçerler. Leigh-Cheri ile A’ben Fizel’i biraraya getirmek için uğraşırlar.

Evin şoförü ve aynı zamanda bahçıvanı olan Chuck Bernard’ı CIA’ye ihbar eder ve Bernard sonunda kodesi boylar.

Sevgilisinin hapise girmesiyle yıkılan Leigh-Cherı aşkını yaşatmak, onu sürekli kılmak için kendisini tavan arasındaki odasına kapatır. Odada artık çıplak lamba ışığında sünger bir yatak, bir lazımlık ve bir paket Camel sigarası vardır.

Leigh-Cheri’nin aşkı için kendini odaya kapatması tüm aşıklara ilham kaynağı olur ve ülkede pek çok insan aşkı uğruna kendilerini odalara kilitlerler.

Leigh-Cheri, Kral ve Kraliçenin A’ben Fizel’le görüşmesi yönündeki taleplerini sürekli reddeder.

Fürstenberg-Barcalona ailesinin ülkesinde devrimciler yönetimi ele geçirir ve kraliçe olarak Leigh-Cheri’yi seçerler. Sözcüleri Puget Körfezi’ne gelir ve durumu Kral Max’a iletirler. Kral kendisini çırılçıplak tavan arasına kapatan kızlarının kraliçe olamayacağı kararına varır ve bunu sözcülere iletir.

Leigh-Cheri’yi örnek alarak aşkı uğruna insanların kendilerini kilit altına almaları Bernard’ın kulağına gider. Bir yolunu bularak Leigh-Cheri’ye bir mektup gönderir.

Mesajı okuyan Leigh-Cheri, Bernard’ın kendisini romantizmi farklı bir boyutta yaşamakla ve özel hayatlarını alenen etrafa duyurmakla suçladığını görerek hiddetlenir.

Odasındaki tecrit durumuna son vererek Kral ve Kraliçeye A’ben Fizel’le görüşmeye
karar verdiğini bildirir.

Leigh-Cheri A’ben Fizel’in ülkesine gider.

Fürstenberg-Barcalona devletinin kraliçe koltuğuna ise, aslında Kral Max’ın hizmetçiden olma üvey kardeşi olan Gulietta oturur.

Leigh-Cheri, ülkesi Mısır’a yakın olan A’ben Fizel’i, turistlerin dikkatini çekerek ülkeye ziyaretlerinin artacağını ileri sürerek bir piramit yapmaya ikna eder.

Düğünden birkaç gün önce Kraliçe Tilli ve Gulietta Leigh-Cheri’nin yanına gelir.

Kral Max’ın kızının düğününe iştirak edememesinin sebebini yazdığı mektup yerine Kraliçe Tilli Bernard’ın ölüm haberini duyuran mektubu verir. Leigh-Cheri haberi okuyunca doğruca piramite gitmek ister.

Piramitin içine girdiğinde yalnız olmadığını fark eder. Bernard piramittedir.

Leigh-Cheri’ye, hapisten terhis olan Perdy Birdfeeder isimli eski bir mahkumu yardım amacıyla gönderdiği kendi kişisel evraklarıyla ilgilenen barmenden Bernard’ın asıl ismini taşıyan kimliğini aldığını, hiçbir yerde tutunamayarak Cezayir’e kadar geldiğini, A’ben Fizel’in direktifi sonucunda da sınırda öldürüldüğünü anlatır. Böylelikle tüm dünya ölen kişinin Bernard olduğunu sanmaktadır.

A’ben Fizel her ikisini piramitin içinde görür ve onları oraya kitler.

Bir gece Leigh-Cheri, Bernard’ın yanından ayırmadığı dinamitleri patlatarak uzun bekleyişlerine bir son vermeye çalışır.

Sağır ama sağ salim enkazdan çıkarılmış ve A’ben Fizel tarafından hastanede tutulurlar.

A’ben Amerika’da iş gezisindeyken Gulietta ülkeye gelerek devlet başkanını tehdit eder ve Leigh-Cheri ile Bernard’ın serbest bırakılmalarını sağlar.

Kral Max kızının önce öldüğünü, ardından da canlandığı haberini alır ve kalbi bu gel-gitlere dayanamadığından hayata gözlerini kapar.

Gulietta, Kraliçe Tilli’yi Avrupa’da devlet operasına müdür yapar.

İki sevgili Puget Körfezi’ndeki kraliyet ailesinin evinde Chuck ile birlikte yaşamaya başlar.


KARAKTERLER

Ağaçkakan – Bernard Mickey Wrangle Henüz küçük bir bebek iken terkedildiği benzin istasyonunda Bay Wrangle tarafından bulunarak evlat edinilen, doğal kızıl saçlara sahip, dünya çapında aranan bir bombacı.

Leigh-Cheri 30 yıldır sürgünde olan Fürstenberg-Barcalona kraliyet ailesinin doğal kızıl saçlı biricik kızları. Uzun boylu, cinselliğe meraklı, kafasına koyduğu şeyi yapan asi yaradılışlı.

Kral Max Leigh-Cheri’nin 30 yıl önce ülkesinden sürgün için uzaklaştırılan babası. Uzun boylu, at suratlı, Hitler bıyıklı ve Kumar düşkünü.

Kraliçe Tilli Bir zamanlar yedi düvelin güzeli olarak bilinen kraliçe, Leigh-Cheri’nin annesidir. Az hareketli, kilolu, opera sevdalısı kraliçenin tek dostu finosudur.

Gulietta Kral Max’ın, hizmetçiden olma üvey kardeşi. Sürgüne geldiklerinden beri ailenin yanında yaşama tutunabilen tek hizmetkar. Bernard tarafından kokaine alıştırılan sıska kız kurusu.

Chuck Bahçıvan ve şoför olarak kraliyet ailesinin yanına atanan CIA muhbiri.


* Kitapta en belirgin anlatılardan bir tanesi doğuştan kızıl saçlılardır. Tarihte bir çok mitin ana karakterlerinin kızıl saçlılar olduğu, ayın çocukları olarak betimlendiğini görüyoruz.



DOĞUŞTAN KIZIL SAÇLILAR

Oxford Saç Vakfı yaptığı bir araştırmada, doğuştan kızıl saçlara sahip kişilerin 2100yılında yok olacağını ortaya koydu.

Araştırmada dünya nüfusunun yüzde 4'ünün kızıl saç geni taşıdığı ve bu genin kişilerde pasif olarak bulunduğu belirtildi. Araştırmayı yapan Dr. John Gary, kızıl saçlı insanların ileriki dönemde ya az sayıda kalacağını ya da yüzyılın sonunda soyunun tükeneceğini söyledi.

Rochester Madikal Center'dan David Pearce da bu görüşe katılarak, dünya nüfusunun yüzde 4'ünün 6.4 milyara denk geldiğini ve bunun çok yüksek olduğunu belirtti. Pearce, 95 yıl sonrası için bunun büyük bir zarar olduğunu da anlattı. Kızıl saç geninin diğer genlere göre zayıf olduğunu söyleyen uzmanların öngörüsü tutarsa kızıllık tarihe karışacak.

Bu haberi okuyan Hollandalı fotoğrafçı Hanne van der Woude, kızıl saçlılara hayranlığını saplantısal bir projeye dönüştürüyor.

Her sanat okulu birinci sınıf öğrencisinin bildiği gibi kırmızı ve yeşil tamamlayıcı renklerdir. Yeşil bir fon üzerine kırmızı bir nokta koyarsanız, yeşil hareketlenmeye ve titremeye başlar.

Buradan yola çıkarak kendine set oluşturabilecek yeşil ve kızıl saçlı model arayışına başladı.

Bu haber sayesinde de kızıl saçlıların biyolojik sebebini öğrendi; saç ve deri rengini kontrol eden MC1R adlı genin görevini tam olarak yapmaması neticesinde
soluk ten ve kızıl saçlar oluşuyor.

Hanne van der Woude bu projesini bir kitap haline getirmiş ve adını da MC1R koymuş.



Melanin, saç ve deri rengimizi etkileyen bir pigment. Kızıl saçlı kişilerin ten renklerinin açık olmasının sebebi de bu kişilerde melaninin üretimini tetikleyen hormonun alıcısının (reseptör) normalden biraz daha farklı olması. Kendi reseptörüne bağlanamayınca bu hormon, beyindeki bazı diğer hücre reseptörlerine gidip bağlanabiliyor. Tıpkı, acı algısını etkileyen hücreler gibi. Bu da, açık tenlileri acıya karşı daha duyarlı duruma getirebiliyor.

Kentucky'deki Louisville Üniversitesi'nden Dr. Edwin Liem'in 19-40 yaş arası kadınlarla yaptığı deneylere göre doğal kızılları tamamen bayıltmak için %20 daha fazla anestezi gerekiyor. diğerleri için yeterli olan dozda kızılların acıya karşı refleksif kol-bacak hareketleri devam ediyor.

Araştırmalar, kızıl saçlı kadınların seks hayatlarında daha yetenekli olduğunu gösteriyor. Kızıllar, diğerlerine göre daha fazla seks yapıyor. Kumrallarla karşılaştırıldıklarında bu oranın neredeyse iki kat daha fazla olduğu göze çarpmakta.

Öncelikli olarak kırmızı, birçok kişi için güçlü yaşam enerjisini, tehlikeyi ve tutku dolu bir aşkı çağrıştırmaktadır. Bununla birlikte kırmızı pek çok kültürde, sıcaklığın, hızın, heyecanın, gösterişin, cinselliğin, kudretin, öfkenin, saldırganlığın, savaşın, devrimin, şehitliğin, cesaretin, küstahlığın, krallığın
ve krallık soyuna ait kanın, vb. sembolü olmuştur. Bu nedenle kızıl saçlıların da toplumda daha ateşli oldukları yönünde bir inanç vardır.

* Ayın insan üzerindeki etkileri paragraflarda sıkça sözü edilen konulardan bir tanesidir.

AYIN ÜZERİMİZDEKİ ETKİLERİ

Doğada gerçekleşen birçok fenomen – Medcezir’ler, doğumlar, meteorolojik faktörler, kadınların siklusu ve daha birçok şey- Ay’ın dünyamız etrafındaki dönüşüyle bağlantılıdır.

Birçok hayvan davranışlarını Ay’ın durumlarına göre belirler; örneğin kuşlar, yuvalarını yaparken kullandıkları malzemeleri hep belirli zamanlarda toplarlar. Bu sayede yağmurdan sonra yuvaları daha çabuk kurur ve nem tutmaz.

Günlük ve günlük olmayan işlerin birçoğu başarılı neticesi – odun kesmek, yemek yapmak, yemek yemek, saç kesmek, bahçe işleri, gübreleme, çamaşır yıkama, temizlik, sağlık ürünlerinin kullanımı, ameliyatlar ve bunun gibi birçok şey – doğanın ritmine bağlıdır.

Örneğin bazı tedavi yöntemlerinin bazı günler çok iyi netice vermesine karşılık, bazı günlerde ise etkisinin zayıflaması hatta etkisiz kalması yine bu doğal ritme bağlıdır.

Bitkiler ve onların bölgeleri üzerinde günden güne farklı enerjiler etkilidir. Bu etkilerin bilincinde olmak yapılacak bahçe ve tarım işlerinde son derece etkileyici olur. Örn. ekme, bakım, gübreleme, toplama, biçme, şifalı bitkilerin etkilerinin güçlü olduğu dönemleri seçme vs. gibi konularda doğa bize doğru zaman ve yeri gösterir.

Kısaca bir sonucun başarısı, sadece gerekli becerilere ve malzemelere ve doğru yere sahip olmakla değil, aynı zamanda onun doğru zamanda yapılması ile çok alakalıdır. Bu yüzden günlük rutin işlerimizde( cilt bakımı, saç kesimi, sağlık konuları, çiçek bakımı, bahçe işleri ,konserve hazırlamak, ev işleri , çamaşır yıkamak v.b.) Ay Takvimine bağlı kalarak hareket edersek, işlerimizi ne kadar kolaylaştırdığımızı ve ve ne kadar kalıcı neticeler elde ettiğimizi hayretle keşfederiz.

* Kitapta anlatılan olaylar XX. yüzyılın son çeyreğinde cereyan etmektedir. Ve geneline bakarsak tüm içeriğin XX. yüzyıl mitlerine gönderme olduğunu fark ederiz. Bakın ünlü Arjantinli şair, filozof Jorge Angel Livraga XX. yüzyıl mitlerini nasıl anlatmış.

XX. YÜZYIL MİTLERİ

Rasyonalizm, söylem yeteneği anlamına gelen Latince "ratio" sözcüğünden gelir. Akıl yürütmeyi, bilinen en az iki doğrudan hareketle yeni doğrulara ulaşmaya yarayan bir anlama tekniği olarak tanımlayabiliriz. Kitapta nesnelerin çözümlenmesiyle örtüşüyor. Camel Sigara Paketi, Piramitler…

Son zamanlarda yapılan araştırmalar milattan önce IV. binlerde yapılmış olan piramitler kadar kesin anıtların inşasında tercih edilen ergonomik çözümlere, projeksiyon kuramlarına mantıksal ilkelerin uygulanması olmadan ulaşmanın imkansız olduğunu göstermiştir. Piramitlerin bir sigara paketinden başlayarak irdelenmesi.

Buna rağmen Rasyonalizm, Gerçekliği yorumlama yeteneğine sahip tek aletin Mantık yürütme olduğu iddiasındadır.

İnsan gerçekliğe ulaşmak için çok fazla olanağa sahiptir. Gerçekliği ararken insan Evren’in ekosisteminden uzaklaşır, kendini izole eder ve geri dönülmez bir biçimde yalnızlığa ve düşünceyi var olmakla bir tutan sofizme doğru yürür. Leigh-Cheri’nin bir odaya kapanarak aşkı kalıcı kılmanın yollarını araması ve Bernard’a olan aşkına odaklanması gibi.

Bilinçaltımız unsurları ortaya çıkarmaktan korkuyor. Tıpkı masal içinde sözü edilen altın top gibi.

Çılgınlık çoğalarak yayılırken güzel ve bilge olan her şeyi yok ediyor. Öyle ki, Araplar eski Roma İmparatorluğu’nun bataklıklarında yaşamamış birtakım unsurları korumamış olsalar Platon’un eserlerinden geriye tek bir örnek bile kalmayacaktı.
Yıldızların, insan anatomisinin, kan dolaşımının ve optiğin incelenmesini ölüm cezalarıyla engellediler. Erkeklerin kullanımına sunulacak bir doğum kontrol yönteminin Bernard’ın yanlış bir hareketiyle yok olması, yöntemin buluşunu gerçekleştiren kişinin de sakat kalması…

Rönesans, Reform ve Karşı Reform mezhep çatışmaları ile sona erdirildi. Hareketli harflerle basım, resmi olarak şeytan işi kabul ediliyordu; yaşamını kurtarabilmek için Galile’nin Dünya’nın uzayda hareketsiz olduğunu kabul etmesi gerekti ve Giordano Bruno, sualtındaki Venedik zindanlarında geçen işkence yıllarından sonra, Roma’da bir Pazar yerinde diri diri yakıldı. Bu kitabı yazarken Remington SL3’ün kullanılması uygar toplumların şeytan işi icatlardan fazlasıyla faydalandığına örnek.

Akıl karşıtlığı, en kötü haliyle dogmatizm, kuvvetin kötüye kullanılması kendilerini zorla kabul ettirdi. Olaylar için bu geçerli olsa da kalpler için asla değil. Düşünmeye ve beklemeye devam edenler çoktu.

Farklı fraksiyonların iddialarını kanıtlamak için akıl vardır. Akıl eski,yozlaşmış toplumun sadece eski giysilerini değil etini, kemiğini de parçalayacaktır ama, alkolün fazlalığı alkolizme yol açtığı gibi aklın fazlası da rasyonalizme yol açar.

Bir ihtiyacın yerini bir başkası aldı ve araştırmalar moderniteyle mutluluğu eşanlamlı kıldı. Böylece sosyal, ekonomik ve politik ütopyalar doğdu.

Yeniden parçalanan bayrakların altında yeni doğmalar ortaya çıktı: Agnostisizm, pragmatizm, rölativizm, sübjektivizm, pozitivizm. Her birinin kendi okulu ve birincil olarak sınıf savaşı vardı; ardından herkese karşı savaş başladı.

Başlangıçta akıl gerçeklikle eşanlamlıydı sonra "mantıkla" eşanlamlı oldu: Gerçeklik her zaman mantıklıdır.

Aklın ötesinde ve daha ötesinde hiçbir şey yoktur. Son olarak sadece özgürlük ve çoğulculuğun var olduğu söylendi; bunlar da liberalizmi doğurdu. Bu spekülasyonların tükenmesi sonucu da komünizm ve ateist anarşizm doğdu.

Mimari, sanat ve müzik de bu yeni kavramlara ayak uydurdu. "Yeni Sanat" olgusu doğanın güzelliğinin kesinlikle insani olanla çok az temasta olmasına örnektir.

Dünya, geleceği düşünmeden ve ekolojik bir Bilgeliği Doğa’yı kullanmanın denendiği materyalist cennetlerin kanserlere, maddi ve manevi çıbanlara dönüşmesini korkuyla izledi.

Hayali kurulan "megapolis", uyumlu bir mekana ihtiyaç duyulduğuyla ilgili eski inancı dikkate almayan yığılmalardan başka bir şey değildir.

"Yeni Ortaçağ"a giriş olarak göçebelik yeniden başlamış ve bu "2000 yılının Kentleri"nin sokaklarını dilenciler, caniler ve uyuşturucu bağımlıları doldurmuştur.

Artık nehirleri sanayileştirmeyi değil ama onları temizlemeyi düşünüyoruz. Başarabilenler büyük şehirlerden kaçıp kendilerine odun ateşiyle ısıttıkları ve etraflarında çocukların oynayabileceği tarlalar olan basit evler yapıyorlar.

Aklın çözüm bulamadığı mikropların daha kuvvetli olarak geri dönmesi aşikar hale geliyor. Artık tinsellik ve duygusallık hor görülmekten çıkıp derin bir şekilde insani kabul ediliyor.

Bu doğaya karşı birlik Yeni Rasyonalizmi doğurdu.

Yeni rasyonalizm Totalitarizmle savaşmaya çalışırken kendisi totaliter oldu.

Ancak Doğa yasalarına cezasız kalmadan karşı çıkmak imkansızdır ve şimdi kendi çocukları onlara soruyor: Ya Tanrı? Peki ya bizim Geleceğimiz? Yaşayacağımız dünyayı niye zehirlediniz? Niye yalan söylediniz? Bizi gerçekten seviyor musunuz? Aşk, yaşam ve ölüm hakkında ne biliyorsunuz?

Bu sorular yanıtsız kalınca gençler kendi acılarına, kendi yalnızlıklarına, uyuşturucu, şiddet ve boşluktan oluşan kaçışlarına dönüyorlar.Yaşamak mı ne için? Ölmek mi ne için? Kimin için?

Yeni Rasyonalizm XX. yüzyıla ait bir mittir…Belki de bu yüzyıla ait değildir.

* Camel sigara paketi Leigh-Cheri ve Bernard'ın aşklarının simgesi haline geliyor adeta.



CAMEL SİGARA PAKETİ

1913 yılının yazında R.J Reynolds Tobacco şirketi tarafından piyasa sürülen ve Türk ya da Virjinya Tütünlerinden üretilen bir sigara markasıdır.

Toplumu etkilemeye yönelik ilk reklam kampanyası da Camel sigaralarının İskoç Halk şarkısı eşliğinde verilen "The Camels are coming" (Develer geliyor) slogan ile yine Camel sigarası sayesinde ortaya çıkmıştır.

Amerikan İç Savaşı (1861-1865)sonrasında Devlet-i Aliye'nin Kuzey Hükümetini Hediye olarak gönderdiği dört adet Deve ve bakıcıları Rasim Efendi Amerikaya gitmiştir. Amerika'da Deve bulunmadığından ve ilk kez görüldüğünden dolayı da hayretle karşılanmış ve Rasim Efendiye Devenin ismi ve ne olduğu sorulduğunda, işaret edilen Devesinin ismi Kamil olması ve de verdiği cevabın 'Kamil' telaffuzu üzerine İngilizce'ye 'Camel' olarak girmiştir. I - II Dünya savaşları sonrasında ise reklam kampanyası daha çok bir sirk hayvanı olarak tasavvur edilen "Yaşlı Joe" isimli bir devenin bedava sigara dağıtması öyküsüne dayanmaktaydı ki, Yaşlı Joe resmi uzunca bir süre Camel sigaralarının paketinde kaldı.



Camel'ın asıl biçimi ise karton değil soft pakettir ve filtresizdir. 1987 yılında RJR "Deve Joe" figürünü reklamlarında kullanmaya başladı. 5-6 yıl içinde Deve Joe Miki Fare, Fred Çakmaktaş, Bugs Bunny ile beraber en çok tanınan figürler arasına girdi. 10 Temmuz 1997 tarihinde Deve Joe figürü kaldırıldı yerine çekici ve 1930'ların tarzını taşıyan bir kadın karakter reklam kampanyalarında kullanılmaya başlandı.

Türkiye'de pek çok elit tabakanın tadından dolayı kullandığı sigara, daha sonraları tüm halkın severek kullandığı bir tütün haline gelmiştir.

RJR'nin kurulduğu Kuzey Karolayna eyaleti bir süre "Camel Şehri" olarak adlandırılmıştır.

Camel sigaralarında kullanılan Türk tütünü sigaraya belirgin ve farklı bir koku katarken diğer tütünlere nispeten daha koyu kahverengi bir niteliği vardır.

Nirvana grubunun solisti Kurt Cobain Camel sigarası içtiği için, Camel bazıları tarafından Grunge sigarası olarak da tanımlanır.

İlk kez Camel sigarası ile bir sigara paketi jelatin bir ambalaj tarafından sarılarak piyasaya sürülmüştür.

Paketin üzerindeki tasarım üzerinde bilinçaltı reklamcılığa örnek oluşturacak çalışmalar vardır. Bunlardan biri devenin sol ön bacağındaki Manneken Pis, Brüksel’de bulunan ünlü heykel, bir diğeri ise yine Belçika’nın kuzeyinde bulunan Fleming bölgesinin bayrağındaki Fleming Aslanı’dır.



BİLİNÇALTI REKLAMCILIK

Bilinçaltı çoğumuzun bildiği ya da duyduğu bir kavram. Bu kavram bilincimizin farkında olmadığı ama davranışlarımızın yönlendirilmesinde önemli rol oynayan bir yapıyı belirtiyor. Bilinçaltının en önemli özelliği ise bilincimizin farkına varmadığı olayları, sesleri, resimleri kaydetmesi. Bebekliğimize dair anıları bilinçaltı kayıtlarının arasında bulmak pekala mümkün. Bunlar nasıl mı gerçekleşiyor? Gözde bilimsel olarak “fovea hareketleri” isimlendirilen hareketler bulunuyor. Bu hareketler sayesinde göz devamlı çevremizi tarıyor ve aldığı bilgileri bilinçaltına atıyor. Bizler bu bilinçaltına gönderilen verilerin çok ama çok az bir kısmını hatırlayabiliyoruz. Burada önemli olan nokta bilinçaltına gönderilen verilerin karar verme ya da eyleme geçme aşamasında fikirlerimizi ve davranışlarımızı direkt olarak etkilemesi.

1957 yılında market araştırmacısı James Vicary sinema ekranında çok hızlı bir şekilde parlayan mesajların insanların gıda üzerindeki tercihlerini etkilediğini belirtti. Ve ilk olarak “bilinçaltı reklam” (subliminal advertisement) tanımlamasını kullandı. Vicary, yaptığı araştırmada takistoskop adı verilen cihazla filmlerin arasına “Coca Cola İç” “Patlamış Mısır Ye” mesajları yerleştirdi. Bu mesajlar saniyenin 1/3000 kadar kısa bir sürede görünüyor ve her 5 saniyede bir tekrarlanıyordu. Bu filmin arkasından New Jersey’deki Cola satışlarının % 18.1 ile % 57.5 arasında arttığı gözlemlendi.



Bu araştırmanın ardından “bilinçaltı reklam ve yönlendirme” filmlerde, reklamlarda, dergilerde sık sık kullanılmaya başlandı.
Bir grup psikolog ve yazar konunun gündeme geldiği ilk yıllarda bu yöntemin uydurma ve efsane olduğunu ve insanları etkilemeyeceğini söylediler. Beyin dalgalarını ölçen teknolojilerin gelişmesi ile gizli mesaj içeren reklama beyin daha farkı ve fazla tepki verdiği gözlemlendi ve bu yöntemin etkisi kanıtlanmış oldu.

Türkiye’de ve dünyanın bir çok yerinde bilinçaltı reklam yasaklanmıştır ama tüm reklamları, filmleri bilinçaltı mesaj içerip içermediği noktasında denetleyecek bir yapı kurulamamıştır.

Bilinçaltı reklamlarında en çok iki nokta üzerine vurgu yapılmaktadır: “ölüm” ve “sex” yada “cinsellik”. Nedeni ise bilinçaltının “doğum” ve “ölüm” arketiplerine çok daha fazla duyarlı olması. Kısacası beyin, bu iki olaya daha fazla tepki veriyor. Sex mesajı doğum arketipinde, kill mesajı da ölüm arketipinde karşılanıyor.

Mesela Kuzuların Sessizliği filminin kapağındaki kelebeğin üzerinde bir iskelet kafası var. Bu iskelet kafasının içinde ise çıplak kadın figürleri bulunuyor. Yani doğum ve ölüm arketipleri birlikte kullanılarak etki arttırılmaya çalışılıyor.



Örnekleri ise şöyleymiş:

Kurtarıcı (Rescuer) adlı çizgi filmde bir anda parlayıp sönen çıplak kadın resimleri ekrana yansıtılmıştır.

Alaaddin çizgi filminde ise “evet gençler soyunun” (good teenagers take of clothes) sesi hipnotik bir tonda gizli olarak tekrarlanmaktadır.

Aslan Kral (The Lion King) adlı meşhur çizgi filmde yıldızlarla gökyüzüne “sex” kelimesi yazılmıştır.

Jessica Rabbit (Who Framed Roger Rabbit) çizgi filminde filmin kahramanı Jessica’nın kaçış sahnesinde eteği açılıyor ve kahramanın iç çamaşırsız olduğu görülüyor.

Küçük Denizkızı (The Little Mermaid) çizgi filminin kapağında erkek cinsel organı gizli bir şekilde resmediliyor.

Feel the Curves (kıvrımları hisset) reklamında Colanın yanında yer alan buz tanelerinin arasında bir çocuğun erkek cinsel organına doğru ağzını uzatmasıdır. Yakın zamanda yapılan bir reklamda ise kutu Colanın üzerinde buzlarla çıplak bir kadın figürü oluşturulmuştur.



Pepsi ise kutu kola tasarımında “sex” yazısını gizlice çizgilerin arasına gömmüş ve bu şekilde satışlarını arttırmıştır.

Dövüş Kulübü (The Fight Club) filminde 25. kare tekniği ile elinde sigara olan Brat Pitt resmi filmin çeşitli yerlerine yerleştirilmiş ve filmin kapanış sahnesinde erkek cinsel organı gösterilmesidir.

* Kitabın sonlarında Bernard, Leigh-Cheri'ye kendisini en çok etkileyen filmden bahseder; Les Enfants Du Paradis - Cennetin Çocukları.


LES ENFANTS DU PARADIS - CENNETİN ÇOCUKLARI

Jacques Prevert tarafından yazılan, Marcel Carné tarafından yönetilen ve başrollerinde Arletty, Jean-Louis Barrault, Pierre Brasseur’nün oynadığı, Nazi işgali esnasında Paris’te çekilen film, sevmenin ve karşılığında sevilmenin yeterli olmadığını anlatan bir trajedinin epik hikâyesidir.

Film 1830’ların Fransa’sında bir tiyatro çevresinde geçmektedir.

Baptiste (Jean Louis Barrault) olağanüstü bir mim sanatçısıdır ve Garance (Arletty)’a aşıktır. Ancak bir utangaçlık anında aşkını sergilemeye cesaret edemediğinden bu şansını kaybeder ve Garance yıldızı parlamaya başlayan aktör Frederick ile birlikte olur. Planlı bir cinayete suş ortaklığında adı geçince zengin bir hayranı ile Paris’ten kaçmaya karar verir.

Yıllar sonra Paris’e döndüğünde Baptiste ve Frederick’in tiyatronun en önemli mim sanatçıları olduğunu görür ve Baptiste’e olan hisleri zamanla daha da güçlenir. Fakat Baptiste’in karısı bu ilişkiye müdahale eder ve birbirlerinden tamamen uzak kalırlar.

Les Enfants Du Paradis Fransız sinemasının olduğu kadar, dünya sinema tarihinin de en iyi örneklerinden bir tanesi. Nazi işgali esnasında oldukça zor şartlarda büyük bütçelerle, prodüksiyonu 3 yılda tamamlanmıştır.

Tarihi motiflerle örülü, poetik realizmin baş yapıtı olarak bilinir.
Sembollerle örülü olan filmde gördüğümüz “çiçek” olgusu filmi Alman Ekspresyonist Sinemaya ve Shakespearean Drama’ya bağlayan en önemli elementlerden biridir.
Garance “aşk basittir” diyerek Baptiste’e göre aşkı daha basite indirger. Baptiste ise bir sahnede Garance’a olan aşkını formal bir dilde açıklarken kendi bakış açısını ortaya koymaktadır.

* Kitaptan yola çıkarak günlük yaşantımızda kullandığımız ürünleri piyasaya süren markaların logolarının hikâyeleri de daha ilgi çekici hale geldi. Bunların içinde en ilginci şehir efsanesi tadındaki Apple logosunun hikâyesi.



Dünyaca ünlü Apple firmasının logosundaki elmanın doğuşuyla ilgili pek çok hikaye var. Bunlardan ilki şöyle:

Çocukken, yoksul bir aileden gelen Steve Jobs'un, okulda öğlen yemeği bir elmadır. Arkadaşlarının yemek çantalarında çeşit çeşit kurabiyeler, turtalar, çörekler varken onun çantasında her zaman elma vardır. California'nın Cupertino kasabasında 1 Nisan 1976'da kurulan ve dünyanın en bilinen firmaları arasına giren bilgisayar markasının hem adı hem de amblemi elmadır. Yoksullukla geçen çocukluk yılları Steve Jobs'a 'Apple'ı ilham etmiştir.

Apple logusuyla ilgili bir başka şehir efsanesi de Steve Jobs'un sevgilisinin bozuk bir elma yiyerek ölmesi sonucu onu sonsuza dek yaşatma isteğiyle bu logoyu seçtiğine dairdir.

Apple'ın ünlü elma logosuyla ilgili bir diğer hikaye de İngiliz bilim adamı Alan Turing ile ilgili:

Alan Turing, Almanların kullandığı ünlü Enigma isimli şifre mekanizmasını çözerek savaşın gidişatını ciddi bir biçimde etkiliyor. Savaş sonrası ise Alan Turing’in başına korkunç şeyler geliyor; dahi matematikçi Alan Turing bir eşcinsel ve bir gün üniversitedeki odasında bir erkek öğrenciyle yakalanıyor. O tarihlerde İngiltere’de eşcinsellik büyük bir suç ve yasalar Turing’e iki yol öneriyor; birincisi uzun bir hapis cezası, ikincisi ise bir ilaç tedavisiyle hadımlaştırılmak. Her iki alternatif de Turing’e kabul edilemez geliyor ve bir elmanın içine bir gergedanı dahi hemen öldürecek miktarda bir zehir enjekte ediyor, bu elmadan bir ısırık alarak yaşamına son veriyor. Alan Turing’in cesedi bulunduğunda yanında üzerinden bir ısırık alınmış elma da bulunuyor. Macintosh firmasının kurucularının da, kendileri bu konuda bir açıklama yapmamış olmalarına rağmen, bu ucundan bir ısırık alınmış elmayı, bilgisayarların babası sayılan Alan Turing’e saygılarından oluşturdukları düşünülmektedir.

Apple ismini nereden aldı sorusuna ise Brand Strategy Insider'ın birden çok cevabı var:
•Jobs ve Wozniak, yeni kurdukları şirketin adının telefon rehberinde “Atari”den önce gelmesini istediler. (Steve Jobs, Apple’ı kurmadan önce video oyunları yapan Atari’de teknisyen olarak çalışıyordu.)
•IBM, Digital Equipment, Cincom gibi soğuk ve karmaşık bir imaja sahip bilgisayar şirketlerinden farklılaşmak istediler.
•Beatles’ın plak şirketi olan “Apple Records”a bir saygı işaretiydi.

Steve Jobs, yeni çıkan biyografisini yazan Walter Isaacson’a “O dönemde meyve diyetlerimden birini yapıyordum. Bir elma çiftliğinden gelmiştim ve bu ismin göz korkutucu olmadığını, aksine eğlenceli ve canlı olduğunu düşündüm.” şeklinde açıklama yapmış.

Steve Wozniak ise 2006’da yayınlanan “iWoz: Computer Geek to Cult Icon” kitabında şöyle anlatıyormuş: “Ortaklığımız için bir isim bulmamızdan birkaç hafta sonraydı. Steve Jobs’u havaalanından almıştım, 85. Otoyol’da gidiyorduk. Oregon’dan dönüyordu, ‘elma bahçesi’ dediği yerden. Aslında bir tür komündü bu. Steve bir isim önerdi: Apple Computer. Ağzımdan çıkan ilk yorum “Peki ama Apple Records?” oldu. Bu, Beatles’a ait olan plak şirketiydi. İkimiz de daha kulağa daha teknik gelen isimler bulmaya çalıştık ama aklımıza hiç iyi bir seçenek gelmedi. Apple çok daha iyiydi, aklımıza gelen bütün isimlerden daha iyiydi.” (Wozniak’ın endişelerinin boş yere olmadığı kısa zamanda anlaşılmış. Apple Records ve Apple Computer arasındaki anlaşmazlık ancak 2007’de tatlıya bağlanabilmiş.)

“Apple Confidential 2.0: The Definitive History of the World’s Most Colorful Company” kitabına göre Jobs ve Wozniak’ın düşündüğü isimler arasında Executex ve Matrix Electronics gibi seçenekler de bulunuyormuş ama hiçbiri “Apple” kadar içlerine sinmemiş.

Peyman




25 Kasım 2011 Cuma

Sen Tasalanma!..




Geçenlerde 10.352,91km Yol Gittim,
Her Yolda 1 Keşif Olur Derler,

Kim Der Bilmem,
Belki de Uydurdum!

Bu Yoldaki Keşfim,
Guatemala Tasa Bebekleriydi,

Minicik 1,5cm Boyunda,
Kim Alır Kim Oynar Bunla,

Demeden Önce,
Bir Dinle!...

Efsaneye Göre,
Tasa ve Korkulardan,
Uyuyamıyan Sen!...
Akşamları Kulağına,
Tüm Bunları,
Fısıldayacakmışsın!

Sen Mışıl Mışıl Uyurken,
Senin Yerine,
Tasalanacakmış,

Geçenlerde 10.352,91km Yol Geldim,
Sana Verdim Bu Bebeklerden,

Sen birini Ablana Vermişsin,
Diğerini Kendine,

İşe Yaradı Mı?
Bilemem……
Ama Şunu Unutma…

Yeter Ki...
Sen Taslan MA!..


Nimir Ra


24 Kasım 2011 Perşembe

Nefesim Nefesine

Bazı güfte ve bestelerin bende uyandırdığı duygu ve düşünceleri çok açık bir biçimde dışarıya vurabilir ve belki de bir kaç satırla kaleme alabilirim Ancak bazılarını sadece susar dinlerim, mırıldanmam bile...

Söz ve müziği Zülfü Livaneli'ye ait olan Nefesim Nefesine adlı böyledir benim için.Her duyduğumda gözlerimi kapar ve ruhumun ele geçirilmesine izin veririm.



Sevgiler
Billur

16 Kasım 2011 Çarşamba

Yansımalar - 20



Suçluluk denizinde boğuluyorum. Her sabah spor yapmaya alışan ben, tembelliğe yenilip iki gün sporu astığım zaman ödevini yapmadan okula giden öğrencinin duygularıyla geziniyorum ortalıkta epey zaman.

İnsan fazla idealist veya takıntılıysa bu içinde, bir şişede çalkalanarak kabaran gazlı bir içecek gibi köpürdükçe köpürür. Ta ki kapağı açılıp da, kulakları zedeleyen bir sesle şişenin dışına fışkırıncaya kadar.

Sanki hızla koşarsam, suçluluk duygusunu arkamda bırakacak, ne kadar uzağa gidersem o kadar çok suçluluktan uzaklaşmış olacaktım.

Ayaklarım birbirine dolanırcasına koşmaya başladım. Dar sokakların içinden, eski binaların arasından koştum. Neden koştuğumu anlamaya çalışan meraklı gözler çoğaldıkça, sanki koşma hızım artıyordu. Vücutları olmayan birer çift göz her adımımda çoğalarak peşim sıra beni takip ediyordu.

Nereye gittiğimi bilmeden koşarken kendimi dik, dar merdivenlerin en tepesinde buldum. Uzakdoğu’daki yükseklere kurulmuş tapınaklar geldi gözümün önüne. Yoksa bir ayini saygısızca yarıda bölmüş ve tapınaktan, şehirden hatta o ülkeden aforoz edilmeye çalışılan biri miydim?

Kan ter içinde merdivenlerden aşağı inmeye başladım. Önünden geçtiğim binaları dikkatimi merdivenlere verdiğim için seçemiyordum, ama bir anda gözümü alan parlak bir ışık gördüm. Bir yandan ellerimle gözlerimi bu yakıcı ışıktan korumaya çalışıyor, bir yandan merdivenlerden yuvarlanmamaya çabalıyordum. Bu ışığın ne olduğunu anlamaya çalışırken gözüm ışığın geldiği yere doğru kaydı. Yüksek bir pencereye asılı koyu renk tenteye tutturulmuş onlarca kaşık, karşı binadan vuran spot ışıklarıyla bir parlayıp bir sönen yıldızlar gibi parlıyorlardı. İşte benim gözümü alan ışık da bu kaşıklardan yansıyordu.


Neden koştuğumu unutmuş, kaşıkların büyüsüne kapılmıştım. Işıkla birlikte yayılan bir sihir beni binanın kapısına doğru çekti. Gözlerim, içerde beni bekleyen her neyse onu seçmeye çalışarak sabitlenmiş bir şekilde kapıdan girdim.

Şaşkınlığımı gülen gözler karşıladı. Yoksa peşimden takip eden gözler benden önce davranıp içeri mi girmişlerdi? Ama bunlar o meraklı gözler değil, misafirperver, hoşgörülü gözlerdi. Hafifçe tebessüm ederek yana doğru çekilip geçmem için yol verdiler.

Koridorun sonunda neşeli gülüşmelerin çınladığı bir odaya vardım. Kapıdan içeri başımı uzattığımda ana yemeklerine geçmiş kitap kulübü arkadaşlarımı gördüm.



Neyse ki çok gecikmemiştim. Okullar başladı başlayalı, henüz adapte olamamış oğlumun derslerini yaptırırken zamanın nasıl geçtiğini anlamamış, dersler biter bitmez evden fırlamıştım.

Masanın üzeri, Berna’nın sunumla ilgili hazırladığı kitapçık, kenarı dantel fiyonkla süslenmiş İstanbul fotoğrafları, görür görmez aklıma Galata Mevlevihanesi'ni getiren Semazenlerle cıvıl cıvıldı.



Berna sunumunu yaptıktan sonra, üzerinde küçük keçe bebeklerin olduğu turuncu zarflar verdi bize. Zarfların içinden her birimiz için kitaptan alıntı farklı sözlerin yazıldığı küçük sarı kâğıtlar çıktı. Hepimiz teker teker bu sözleri okuyup Yılmaz Karakoyunlu’nun değerli eseri Güz Sancısı’nın akıllarda yer edecek cümlelerini hatırladık.

6-7 Eylül olaylarının tanıkları olan büyüklerimizin anlattıkları anılarını sanki bizler yaşamışçasına paylaştık.

Neler görmüş geçirmişti bu şehir? Bu sunumu yapmak için Berna’nın seçtiği Apera adlı restoranın bulunduğu Pera ne sahnelere tanık olmuştu? Her bir binanın duvarında gizli ne anılar vardı? Bir dile gelseydi Pera’nın taşları, kim bilir neler anlatırdı bizlere?

Biz ise bu olayları sadece okuduğumuz kitaplardan öğreniyorduk.

Güz Sancısı, 6-7 Eylül olaylarının ortasında yaşanan bir aşk hikâyesinden bahsediyor. Tarihi olaylar yüzeysel olarak kaleme alınmıştı, ama biz o gece bilmediğimiz yönlerini de keşfetme şansını elde ettik.

Yoğunluklarımız sebebiyle toplanıp da kutlayamadığımız Belkıs ve Ayşen’in doğum günlerini de o gece leziz bir pasta eşliğinde kutladık.



Şans bu kadarla kalmayacaktı belli ki. Gecenin sonunda Berna’nın hediye ettiği Fatma’nın Eli süslemeli bileklikler, çıkmamak üzere birer birer bileklerimize geçirilmişti.

Peyman

İlginizi Çekebilir

Related Posts with Thumbnails