HALAM NERİMAN KÖKSALDI....
Tabii her zaman değil! Bazen dedemin Nubar Terziyan olmasını isterdim ama babaannem asla ama asla Aliye Rona olmamalıydı.
Benim için Eski Türk Filmleri her zaman çok önemliydi. Bir dönem onlarla büyüdüm. Etrafımda bu ilgimi paylaşacak pek kimse yoktu. Herkes bana “Senin gibi biri –ben nasıl biriydim- bunları nasıl seyredebiliyor Allahaşkına?! Diyordu. Ama üniversitede tanıştığım dostum Ebru ile birbirimize biraz utanarak ve sıkılarak bu ilgimizi itiraf ettiğimizden bu yana hala buluşmalarımızın başlıca konularından biri eski Yeşilçam filmleri, oyuncuları , şarkıları ve replikleridir.
Kendimi kesin bir şekilde hatırladığım yaşlardan aklımda ilk kalan Yeşilçam filmi “Reyhan-Dağlar Kızı”dır. Üstümde anneannemin diktiği basma elbise ve başımda saçımı uzun göstermek amacı ile giydiğim bir eşarp ve boynuma doladığım uzun bir atkı ile küçük kalçalarımı attıra attıra ve ağabeyim, ben ve anneannemin beraber oturduğu evde alt komşumuz emekli albay amca’nın tüm şikâyetlerine rağmen –şaşkın adam hâlbuki ben onu anneanneme ayarlamayı düşünüyordum- bağıra bağıra:
"Dağlar Kızı Reyhan Reyhan
Alem sana heyran heyran..."
söylerdim. Uzun zaman favori filmim ve şarkımdı.
Yıllar içinde sayısız kez bu filmi seyrettim ve geçenlerde eski Türk Filmleri Koleksiyonumu sıralarken ve filmleri tekrar seyretmeye karar verdiğimde tabii ki çocukluğumun bu filmi ilk sırayı aldı.
1969 yapımı olan Reyhan Dağlar Kızı kısmen tipik bir Ömercik/Sezercik furyasından bir film. Metin Erksan yönetimindeki bu filmin başlıca oyuncuları Kartal Tibet, Filiz Akın, Ömercik ve Metin Serezli. Ayrıca nubar Terziyan, Sami Hazinses ve Muhterem Nur da anılması gereken isimlerden.
Filmin müzikleri Metin Bükey tarafından yapılmış ve eminim hepiniz bir kez olsun Kamuran Akkor tarafından seslendirilen Dağlar Kızı Reyhan adlı şarkıyı duymuşsunuzdur. Duymadıysanız ben söylerim!
Filmin ilk sahnesi nişanlı olan Reyhan (Filiz Akın) ile Mehmet (Kartal Tibet) ile açılır ve İnsanlar Yaşadıkça filmindeki ünlü sahildeki öpüşme sahnesi ile aşklarına tanık oluruz.Ancak Kartal yakın zamanda Almanya’ya gidecek , çabucak para kazanacak ve bir araba alacaktır. Ondan sonra gelsin saadet, gelsin Reyhan….
Ancak saf Mehmet bilmemektedir ki hayaller bu kadar kolay elde edilemezler…Kader ağlarını örmeye başlamıştır. Reyhan’ı işyerinde dans edip şarkı söylerken- ki patronunun dediğine göre “Bunlar her öğlen böyledirler”-[Nasıl bir işyeridir, nasıl bir ciddiyettir bu bilinmez?!] gören Gazinocular Kralı Ekrem (Metin Serezli) o dakika Reyhan’a göz koyar. Ayrıca Reyhan’ın namuslu bir kız olması ve Mehmet ile nişanlı olması tabii ki onun için bir engel değildir.Neden? Cevabı bulamadınız mı? Çünküüüüü “Satın alınmayacak namus yoktur.” Teklifini yapar ama reddedilir.
Annesi (Muhterem Nur) Mehmet’e çok karşıdır, çok zor durumdadırlar –da niye 5 çocuk doğrulmuştur bilinmez-bir akşam aniden eve çıkagelen Ekrem teklifini yineler , annesinin ve kardeşlerinin gözleri parlar. İtiraz eden Reyhan arabaya da sahip olacağını duyunca fikrini değiştirir ve teklifi kabul eder.(Ancak bu fedakârlığı kör Mehmet anlamayacaktır) Ekrem yanında sahne elbisesi de getirmiştir.
Sahne alan Reyhan bunun ardından üstündeki onu yarı çıplak koyan kıyafetle Mehmet ile buluşmaya gider (Bu kız da hiç akıl yok). Gözlerine inanamayan Mehmet o dakika ondan ayrılır çünkü Reyhan’ın gözü yükseklerdedir ve onu gibiler şoförler ile evlenmez zengin koca bulup evlenir şoförleri ile sevişirler! Son sözü budur.
Artık kader bu olayın ardından ilmeklerini üç ters bir düz atmakta ve felaketler birbirini izlemektedir. Pişman olan Mehmet Reyhan’a gider, annesi sahneye çıktığını söyleyince yine deliye döner, bu sırada Reyhan son anda sahneye çıkmayı istememektedir. Birden iyilik meleğine dönüşen Ekrem “bir kez söyle, sonra koş aşkına” der. Reyhan sahnedeyken bunu gören Mehmet ortalığı dağıtır. Almanya trenine biner ama gidemez…Cebinde esrar çıkar ve tutuklanır. Tahmin edin kim yaptırdı?
Şarkılar…Şarkılar….Şarkılar…Tam 9 yıl geçmiştir. Hapishanede Mehmet usta bir kumarbaz olarak eğitilmiştir ve birden ortaya çıkar. Ekrem’in gazinosunda bileğinin hakkı ile Ekrem’i yenen Mehmet ile Ekrem ortak olurlar!
Evde ortaklık sözleşmesini imzalarken Mehmet Ekrem’in oğlu Kemal ile tanışır. Kimselere sokulmayan Kemal ‘in kanı birdenbire Mehmet’e ısınıverir. Acaba Neden? Ve şu ölümsüz klasik diyalog gerçekleşir:
Ömercik:-Merhaba Mehmet Bey…
Mehmet:-Bey mi ağabey mi?
Ömercik:-Ağabey
Mehmet:-Ah ha ha ha..Anlaştık öyleyse..
Ömercik: Hem şey.. Birden öyle sevdim ki sizi şuramda bir şey oldu sanki…
Aynı anda Reyhan ile de karşılaşan Mehmet ona sevdiği kadının yaşayan bir ölü olduğu lafını da hemen sokuştuverir. Bu noktadan sonra olaylar sona doğru hızla gelişir.
Ekrem’in öz babası olmadığını öğrenen Kemal Mehmet’in evine koşarak gelir ve artık annesi ile babasını istemediği söylerken aşağıdaki mutlu sona giden diyalog yaşanır:
Ömercik: Mehmet ağabey Mehmet ağabey!
Mehmet: Ne oldu yavrum?
Ömercik: Ben piçmişim…Asıl babam da şoförmüş…beni annemle sokaklarda peydahlamışlar..(hangi birine yansın bu yavrucak?)
Mehmet: Nneeee..? Şofor mü? (Heheyt bee! Bu benim!)
Tahmin edeceğiniz gibi Mutlu Son……
Yazarken bile keyfim yerine geldi....
Dağlar Kızı
Billur
