Maraşlı Ayşe

Bu Pazar……
Elimde buz gibi gazoz,
Serilmişim göbek taşına,

Ailem, arkadaşlarım, evim, işim, kedim,
Kendimden bile uzak..…..

Yanlızca,
Soğuk gazozum ve su sesleri…..

Ahhhh keşke……
Bi' de fonda Yiruma olsa,

Bir ara açtım gözlerimi…..
Karşımda yaşlı mı yaşlı bir teyze,

Bana Maraşlı Ayşe derler, dedi…
Konuştu, konuştu, konuştu
Dinledim, dinledim, dinledim

Sonunda…….
Kızım bana da bir gazoz alsana, dedi

İkinci gazozları birlikte yudumlarken,
Konuştu, konuştu, konuştu
Dinledim, dinledim, dinledim

Ben yalnız kalmak için kaçarken,
O yalnızlıktan usanmıştı,

Çıkışta….
O tanıdık tuşları çevirdim,

Bir o kadar tanıdık ses,
Efendim!.. dedi
Ben de….
Kızın Ayşe,
İstanbul’a geldiğinde,
Gazoz borcum var sana!.....