Geçen hafta Radikal Kitap Ekinde de okuyunca tekrar hatırladığım bu muhteşem şiiri tatil süresince ablamın kulağına fısıldadıktan sonra sizinle de paylaşmak istedim.
Sevgiler
Bağımlılıklarına bağımlı Gülda
Ağır ölüm
Ağır ağır ölür
Alışkanlığının kölesi olanlar
Her gün aynı yoldan yürüyenler,
Giysilerinin rengini değiştirmeye yeltenmeyenler
Tanımadıklarıyla konuşmayanlar,
Ağır ağır ölür
Tutkudan ve duygulanımdan kaçanlar
Beyaz üzerinde siyahı tercih edenler,
Gözleri ışıldatan esnemeyi gülümsemeye çeviren
Ve yanlışlıklarla duygulanımların karşısında onarılmış yüreği
Küt küt attıran bir demet duygu yerine
İ harfinin üzerine nokta koymayı yeğleyenler
Ağır ağır ölür
İşlerinde ve sevdalarında mutsuz olup da
Bu durumu tersine çevirmeyenler
Bir düşü gerçekleştirmek adına
Kesinlik yerine belirsizliğe kalkışmayanlar
Hayatlarında bir kez bile
Mantıklı bir öğüdün dışına çıkmamış olanlar
Ağır ağır ölür
Yolculuğa çıkmayanlar
Okumayanlar,
Müzik dinlemeyenler,
Gönlünde incelik barındırmayanlar.
Ağır ağır ölür
Özsaygısını ağır ağır yok ederler
Kendilerine yardım edilmesine izin vermeyenler
Ne kadar şanssız oldukları
Ve sürekli yağan yağmur hakkında bütün hayatlarınca yakınanlar
Daha bir işe koyulmadan o işten el çekenler,
Bilmedikleri işler hakkında soru sormayanlar,
Bildikleri sorular hakkındaki soruları yanıtlamayanlar,
Deneyelim ve kaçınalım küçük dozdaki ölümlerden
Anımsayalım her zaman: yaşıyor olmak
Yalnızca nefes alıp vermekten çok daha büyük bir çabayı gerektirir.
Yalnızca ateşli bir sabır uğraştırır bizi
Muhteşem bir mutluluğun kapısına
Pablo Neruda (1904 - 1973)
Çeviren: İsmail Aksoy
1 yorum:
Güldacığım;
Sanırım birbirimizden habersiz yazdığımız bu yorumlar birbirini tamamlamış oldu. Biz ne zaman ağır ağır ölmekten vazgeçip, seyre daldığımız yaşamımızın kıyısından öte yana atlayacağız?
sevgiler
billur
Yorum Gönder