Bir iki gün önce Attila İlhan'ı anmıştım. Şimdi ise Arif Damar'a veda ediyoruz.Halbuki Ölüm Yok ki diyen o değil miydi? Keşke hiçbiri gitmese ve kalsa...
Nice nice acıları aklına getir
Bunca yoksulluğu aklına getir
Gözyaşlarını aklına getir
"GİTME KAL" var yok dinlemez bir çocuk isteğidir
Gitme aklına getir
Kıraç mı kıraç toprakların üstüne
Güneşler açar yağmurlar kesilince
Çırılçıplak kayada yeşerir inci ağacı
Dağların kuytusunda bir uslu çiçek
Dağıtır mavisini kendi kendine
Gitme beraberlik içinde
Nasıl sevinirdik aklına getir
Her şeyi her şeyi aklına getir
Gece yarılarını aklına getir
Söylediklerini aklına getir
Sinsi yağmurlar yağıyordu
Soğuktu
Yaktığımız ateşi aklına getir
Nelerden geçiyorsun aklına getir
Gitme dünyamızın her yerinde
Yorgun eller gülleri derleyince
Ellerin sevincini aklına getir
Güllerin sevincini aklına getir
Ne çok severdik seni aklına getir
2 yorum:
Bunca gün, bunca zaman bir kere bile Arif Damar'dan söz etmediğimiz için çok utanç duydum. Haberi duyduğumda çok üzüldüm.
Sevgili arkadaşım Hakkı'nın daha da üzüldüğünü düşünüyorum. Ben, Kadıköy hepimiz onu o Son Gemi'de hatırlayacağız sanırım.
"denizini kaybetmiş bir martı, dolanıp duruyor buralarda derken.... ayağım suya değdi..." Arif Damar
Yorum Gönder