Gizli Kalmış Bir İstanbul Masalı...Ayraç ve Kitapların Buluşması

Dün öğle yemeğinden sonra, güneşli ve nispeten diğer günlere nazaran daha ılık bir havayı kucaklayıp ofise döndüğümde, kapı eşiğinde, kapıyı açacak kişinin sıcak gülümsemesini tahayyül ediyordum. Yanılmamıştım; Esen gülen yüzü ve gözleri ile beni karşıladı. Hafif bir reverans yapıp elindeki kargo poşetini, otomatikman açılmış ellerimin arasına bırakıverdi.

Hayat, başıma ördüğü bir tesadüfle 2011’in son aylarını rüya kadar güzel bir anı ile taçlandırmıştı. Anıyı bir süre daha canlı tutmak, kompozisyonu tamamlamak bir yazgıydı sanki. Evrende gökkuşağının renklerine sahip bir toz bulutu savruluyor ve gökten başımın üzerine yedi renkli zerrecikler yağıyor. O yedi renk, güneşin göz kamaştıran ışınlarıyla zengin bir renk armonisine dönüşüyor. Ve beni rengârenk, göz kamaştıran bir kostüm gibi sarıp sarmalıyor. Sonra zerreciklerin girdabında göğe doğru yükseliyorum.

Heyecanla beklediğim bir buluşmaydı. Sanki dünyanın dört bir yanına dağılmış üç parçalı bir küre, yıllar sonra yine tesadüfler üzerine parçaları bir araya gelip bir bütünü oluşturacak ve dünya inanılmaz şeylere şahit olacaktı.

Bu, 18 yıl önce benim hiç tanımadığım bir kişinin himayesi altına geçmiş, 18 yıl boyunca onun kütüphanesinde konuk olmuş, artık sayfaları sararmış, sahaf kokusuna sahip pembe kapaklı, 1991 yılında Nurten Ay imzasıyla yayınlanmış Gizli Kalmış Bir İstanbul Masalı’nın, ilk baskısının üzerinden geçen 16 yılın sonunda, yazarı Ali Teoman’ın kendi kendine aldığı gizlilik kararını bozarak yaptığı açıklamayla gerçek kimliğine kavuşarak yeniden yayınlanmış baskısıyla ve tabii Ali Teoman’ı andığımız Ubor Metenga Buluşması’nda tanıştığım Ali Teoman’ın teyzesinin değerli hediyesi ayracın buluşma hikâyesidir.

Bu buluşmanın gerçekleşmesinde katkısı olan sevgili Leylak Dalı’na buradan bir kere daha teşekkür ediyorum.

Peyman