Bu röportajı yapmak benim için oldukça güç oldu. Önce İstanbul Cervantes Enstitüsü’nden davetiye almak için uğraştım. Sonra sabahın köründe kalkıp Vezneciler’ de bulunan İ. Ü. Rektörlüğü Güzel Sanatlar Bölümü’nde yazar ve eşinin dört saat süren ve tamamı İspanyolca gerçekleşen ve benim hiçbir kelimesini dahi anlamadığım söyleşisini izledim. Koskoca yerde ne doğru düzgün bir cafe ne de başka bir yer vardı. Beni tanıyanlar bilir, sabahları bir miktar kahve içmeden kendime gelemem. Bölümün girişi, bir semt pazarının ortası gibiydi ve pazarlardan da hiç hoşlanmam.
Almudena Grandes ise nezaketinden röportaj isteğimi kırmadı, ama daha sonra 14 kitabını imzalamasını da isteyince biraz sıkıldı ve başka bir şey daha istememem konusunda beni uyardı. Epey mahcup olduğumu söylemeliyim. Benim kitapçı olduğumu düşündü. Kitapçı değilim, kitap kulübümüz var ve ben de ne tesadüftür ki sizin yazmış olduğunuz kitap olan Lulu’yu sunacağım diyerek kendimi anlatmaya çalışırken bir yandan da 14 kitabı İspanyol Dili ve Edebiyatı Bölümünde okuyan öğrencilerden korumaya çalıştım.
İmzalamasını istediğim kitap İnsan Coğrafyası Atlası idi. Çok şaşırdı çünkü bu kitabın Türkçeye çevrildiğinden haberi dahi yokmuş. Yine arkadaşları ile uzun uzun İspanyolca bir şeyler daha konuştu. Artık bitmişti, hızla oradan uzaklaşıp ofise döndüm ve çok güzel bir kahve ile sabah yaptıklarımı her halde bir daha yapamam diye düşündüm.
(Gülda)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder